به نقل از «فارس»

پاسخ مبهم فرماندار آمل به انتخاب محل دپوی زباله آمل

تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۹۶۷۸۴

به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان آمل، بحث انتخاب محل جدید دپوی زباله این شهرستان با پایان ضرب الاجل ۱۵ روزه رئیس جمهور در روزهای ابتدایی ماه جاری داغ است و با مطرح شدن نام "شوکاشور" تجمعات مردمی، ایجاد زنجیره اعتراض و اظهارنظرهای چهره های مطرح در فضای مجازی به اوج خود رسید.

ذات الله زارعی فرماندار آمل عصر روز گذشته در جمع خبرنگاران، با اعلام اینکه مسئله پسماند و زباله در سال های دور در مازندران مطرح بوده است، اظهار کرد: برای ساماندهی زباله به جهت برخی مقاومت های محلی اقدامات متوقف می شد یا جلوی سرعت پیشرفت گرفته شده و آنچه انتظار می رفت انجام نشده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه بحث پسماند در بین مردم به درستی تشریح نشد، تصریح کرد: به همراه تیمی از استان مازندران در سال ۱۳۹۸ به کشور ترکیه مشاهده کردیم که در دل جنگل بحث بازیافت، زباله سوز و مدیریت پسماند انجام می شد و واقعا در فضای بسیار مناسب مدیریت پسماند و کنترل شیرابه ها با تصفیه در چند مرحله صورت گرفته تا به آب قابل استفاده در حوزه کشاورزی تبدیل می شد.

وی ادامه داد: نحوه مدیریت در پسماند باید با دقت انجام شود تا پس از اعتمادسازی برای مردم، اطمینان ایجاد شده و استقبال مردمی شکل گیرد و با اصلاح مدیریت پسماند برخی مقاومت ها برداشته خواهد شد.

همراهی شهرداری و شورای شهر آمل در انتخاب مکان جدید دپوی زباله

فرماندار آمل خاطرنشان کرد: با تصویب بحث زباله سوز در آمل دولت ۱۶ میلیون یورو اعتبار تخصیص داد و معاون علمی فناوری رئیس جمهور فراخوان آن را منتشر کرده تا ۱۴ پیمانکار در این فراخوان ثبت نام کردند، هم اکنون موضوع در مرحله انتخاب پیمانکار قرار دارد.

وی با اعلام اینکه مکان کارخانه آسفالت شهرداری با مساحت ۵.۵ هکتار و حدود ۴ هزار مترمربع سوله به همراه امکانات برای پردازش مهیا است، گفت: تکنولوژی که برای ایجاد زباله سوز در آمل در نظر گرفته شد برای نخستین بار در سطح کشور اجرا می شود و براساس نگاه کارشناسان بهترین تکنولوژی روز دنیا است، حدود ۷۰ میلیون یورو این پروژه سرمایه گذاری می خواهد که هم اکنون ۱۶ میلیون یورو آن تخصیص داده شد و در مراحل بعد اعتبارات تخصیص می یابد هرچند بخشی از اعتبارات نیز با آورده پیمانکار تأمین می شود.

زارعی با اشاره به اینکه پیش بینی می شود حدود سه سال فرآیند ایجاد کارخانه زباله سوز زمان می برد، افزود: در این بین پیشرفت عملیات ساخت سد مخزنی هراز مطرح است که حدود ۱۱۰ هزار هکتار اراضی شالیزاری پایین دست را سیراب می کند و آب شرب آمل و بسیاری از شهرها را تأمین می کند.

زارعی در بیان علت توقف فعالیت سد هراز، گفت: یکی از علت ها این است که شیرابه حاصل از زباله های عمارت با ورود به کاسه سد، آب پشت آن را آلوده و غیرقابل استفاده می کند و در این صورت شاهد اتلاف منابع ملی خواهیم بود، این پروژه به خاطر شیرابه عمارت متوقف شد و در مقابل سه سال زمان برای ایجاد زباله سوز زمان لازم است تا عمارت فریز و ایزوله عمارت انجام شود.

نفوذ شیرابه عمارت به داخل کاسه سد مهمترین تعطیلی سد هراز

وی یادآور شد: به همین دلیل رئیس جمهور دستور داد تا مکان جدید برای انتقال زباله به صورت موقت در مدت سه ساله باشد تا ایزوله عمارت شیرابه به سمت کاسه سد سرازیر نشود بنابراین مکان جدید باید در مدت ۱۵ روز انتخاب شود.

فرماندار ویژه آمل با اعلام اینکه باید از ظرفیت های موجود برای حل مشکلات زباله در آمل استفاده کنی، متذکر شد: برای انتخاب مکان دپوی زباله کارشناسان مجرب در سه روز متوالی چندین نقطه را بازدید داشتند و پاساکش یکی از این مناطق بود که به دلیل نبود امکانات، صعب العبور بودن و دره ای بودن مسیر، ارتفاع زیاد و دسترسی نامناسب به چشم نیامد.

وی افزود: دیگر منطقه اطراف معدن جوان بود که نیاز به دیواره سازی دارد و این دو منطقه بالا دست سد هستند بلکه بهترین مکان برای انتخاب مکان در پایین دست سد هراز خواهد بود.

زارعی با اعلام اینکه منطقه شوکاشور ۸ سال گذشته پس از کارهای کارشناسی از گزینه های دپوی زباله شهرستان بود، یادآور شد: امروز هم اصرار بر انتخاب این منطقه نیست هرچند تیم کارشناسی مناطق مختلف را در دست رصد و بررسی دارند.

وی که انتخاب منطقه شوکاشور را نه تأیید و نه رد کرد، با رد گزینه منال در بخش بلده شهرستان نور، بیان کرد: هر شهرستان دارای حوزه تقسیماتی و سرزمینی است و باید مکان جدید دپوی زباله در حوزه تقسیماتی شهرستان آمل مکان یابی شود، منطقه منال در حوزه جغرافیایی آمل نیست و نمی توان در این مسئله ورود جدی داشت.

زارعی با اعلام اینکه یکی از مهمترین اشتباهات دپوی زباله در منطقه عمارت این بود که دفن سلولی و مکانیزه در آن انجام نشد و با عدم کم کردن حجم زباله، کوه عظیم زباله ایجاد شد، گفت: همه به دنبال انتخاب نقطه مناسب برای ایجاد سایت و محل جدید دپوی زباله در آمل هستیم البته هر مکان که انتخاب شود باید کف آن کاملا بتن شده و براساس دستورالعمل های استاندارد سه لایه غیرقابل نفوذ در آن ایجاد شود، شیرابه های خروجی نیز باید در فرآیندی تصفیه شود و در طبیعت رها نشوند.

فرماندار ویژه آمل با اعلام اینکه از نظرات کارشناسی و فنی کمک حال استقبال می کنیم، یادآور شد: همه به دنبال انتخاب بهترین راه حل هستیم، به دنبال یک منطقه که کمترین هزینه و مشکل را داشته باشد و مردم باید به مسؤولان اعتماد کنند.

پایان پیام/۸۶۰۱۲/م

منبع: فارس

کلیدواژه: شوکاشور مازندران دپوی زباله عمارت آمل فرماندار آمل جدید دپوی زباله مکان جدید زباله سوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۹۶۷۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) آینده مبهم خودروهای نمادین؛ جیپنی‌ها به آخر خط رسیدند

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

 

فرارو- اولین جیپنی‌ها درست پس از جنگ جهانی دوم به خیابان‌های فیلیپین رفتند. این وسایل نقلیه پر سر و صدا و دودزا که در ابتدا از جیپ‌های باقی‌مانده آمریکایی ساخته می‌شدند به نماد ملی تبدیل شدند. هفت دهه بعد، این وسایل نقلیه رنگارنگ با یک تهدید وجودی ناشی از طرح جایگزینی آن‌ها با مینی‌بوس‌های مدرن مواجه شدند.

به گزارش فرارو، تعمیر آسان و سواری ارزان باعث شد تا این وسایل نقلیه از نظر اندازه و طول رشد کردند تا به ستون فقرات سیستم حمل و نقل کشور فیلیپین تبدیل شوند و مسافران و کالا‌ها را حمل کنند.

اما طرح دولت برای حذف تدریجی خودرو‌های جیپنی در تلاش برای نوسازی شبکه آشفته حمل و نقل عمومی کشور، آینده این خودرو‌های نمادین را در هاله‌ای از ابهام قرار داده است.

لئونارد سارائو، ناظر عملیات سارائو موتورز، سازنده جیپنی، به خبرگزاری فرانسه گفت: این ضربه سنگینی بود.

سارائو موتورز یکی از اولین شرکت‌هایی بود که پس از اینکه بنیانگذار لئوناردو سارائو از رانندگی کالسکه دست کشید، برای ساخت وسایل نقلیه عمومی موتوری در اوایل دهه ۱۹۵۰، جیپنی را تولید کرد.

تولید در تاسیسات گسترده این شرکت خانوادگی در مانیل پایتخت فیلیپین در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ به اوج خود رسید و کارگران ۵۰ تا ۶۰ دستگاه جیپنی در ماه تولید می‌کردند.

تقاضا در دهه‌های بعد با در دسترس قرار گرفتن سایر گزینه‌های حمل و نقل شروع به کاهش کرد. تا سال ۲۰۱۴، سارائو موتورز کمتر از ۱۰ دستگاه جیپنی در ماه تولید می‌کرد.

اما راه اندازی برنامه حذف تدریجی جیپنی توسط دولت در سال ۲۰۱۷ بود که ترمز تولید را به شدت کشید.

سارائو، نوه سارائو پدر، گفت که نیروی کار به شدت کوچک شده و هر چهار تا شش ماه یک دستگاه جیپنی تولید می‌کند.

وی که ۳۱ سال دارد گفت: ما مشتریانی داشتیم که از دهه ۵۰ جیپنی می‌خریدند و ناوگان خود را بزرگتر می‌کردند.
با این برنامه جدید، تردید‌ها یا ترس‌های زیادی وجود دارد که اگر یک جیپنی کاملاً جدید بخرند، آیا هنوز هم می‌توانند چند سال بعد از آن استفاده کنند؟

سارائو گفت، سارائو موتورز می‌تواند جیپنی‌های مدرنی را تولید کند که توقعات زیست‌محیطی و ایمنی دولت را برآورده می‌کند، اما آن‌ها سه تا چهار برابر قیمت یک جیپنی معمولی هستند.

طی هفت سالی که از اجرای برنامه حذف تدریجی می‌گذرد، به دلیل اعتراضات و کووید-۱۹، اجرای آن تاخیر‌های متعددی داشته است.

اپراتور‌ها اکنون تا ۳۰ آوریل فرصت دارند به یک تعاونی بپیوندند و سپس به تدریج ناوگان خود را با وسایل نقلیه مدرن که ایمن تر، راحت‌تر و پاک‌تر هستند جایگزین کنند.

تعاونی‌ها می‌توانند به منابع مالی بانکی دسترسی داشته باشند و برای هر وسیله نقلیه یارانه دولتی دریافت کنند تا بار مالی دوره گذار کاهش یابد. اما رانندگان مخالف این طرح استدلال می‌کنند که خرید یک وسیله نقلیه جدید آن‌ها را در بدهی مدفون می‌کند و آن‌ها نمی‌توانند پول کافی برای بازپرداخت وام و امرار معاش خود به دست آورند.

جولیو دیموناهان، ۵۷ ساله، که یک جیپنی در مانیل اداره می‌کند و به یک تعاونی پیوسته، گفت: دستیابی به یک جیپنی مدرن برای ما دشوار است... ما نمی‌توانیم قیمت آن را بپردازیم.

او با اشاره به افزایش رقابت در خدمات حمل و نقل گفت: حتی الان هم خودر‌های ما به دلیل سود کمی که به عنوان اپراتور به دست می‌آوریم آسیب می‌بیند.

در حالی که جیپنی‌ها اکنون با اتوبوس‌ها، وانت‌ها و موتورسیکلت‌ها برای مسافران رقابت می‌کنند، اما همچنان یک منظره و صدای رایج در فیلیپین هستند.

جیپنی‌ها اغلب با رنگ‌آمیزی روشن و با اگزوزی که شبیه ترومپت به نظر می‌رسد، برای مسافران هزینه‌ای معادل ۱۳ پزو (۲۳ سنت) دارد و موتور‌های کامیون دیزلی دست دوم آن‌ها به راحتی قابل تعمیر است.

سارائو گفت: هنگامی که مشتری از ما یک جیپنی بخرد، هر مکانیک در استان‌ها یا مناطق دوردست می‌تواند آن را تعمیر کند. اما مینی‌بوس‌های مدرنی که دولت می‌خواهد آن‌ها را جایگزین کند، به فناوری‌های پیشرفته‌تر، با موتور‌های استاندارد اروپا یا موتور‌های الکتریکی، وای‌فای، دوربین مدار بسته و تهویه مطبوع مجهز هستند.

سارائو گفت که شرکت او نمی‌تواند با ظرفیت تولیدکنندگان خارج از کشور برای تولید انبوه وسایل نقلیه رقابت کند. اما او گفت که جیپنی‌های ساخت سارائو موتورز ارزان‌تر از مینی‌بوس‌های وارداتی هستند و کیفیت بالاتری دارند.
تئودورو کاپارینو، که به مدت ۳۵ سال رانندگی می‌کند، امیدوار است که دولت تصمیم بگیرد به جای جایگزینی آن‌ها با وسایل نقلیه ساخت چین، جیپنی‌های موجود را تعمیر کند.

در حالی که جیپنی به شکل فعلی ممکن است به پایان جاده نزدیک شود، سارائو گفت که امیدوار است ماهیت وسیله نقلیه زنده بماند. او می‌گوید: ممکن است بزرگ‌تر به نظر برسد، ممکن است وسیع‌تر و طولانی‌تر به نظر برسد، اما تا زمانی که ماهیت ظاهری یا روح جیپنی هنوز وجود دارد، من هنوز فکر می‌کنم که این جیپنی خواهد بود.